سید تقی رضا عابدی: شیعیان هند باید به لحاظ کیفی در سطح بالایی باشند
یکی از شیعیان فعال هند گفت: اگر بخواهیم جمعیت شیعیان هند را مورد شمارش قرار بدهیم، جمعیت شیعیان این کشور نسبت به جمعیت بالای هند، خیلی کم است و ما شیعیان در کشوری مثل هند باید با وجود کم بودن جمعیت، به لحاظ کیفی در سطح بالایی باشیم،
هند کشوری در جنوب آسیا با مساحت سه میلیون و 166 هزار کیلومتر مربع است که جمعیت این کشور به بیش از یک میلیارد و دویست میلیون نفر می رسد. 80 درصد جمعیت هند، هندو هستند و 13 درصد جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می دهند. مسیحیان، سیک‌ها، بودایی‌ها و پیروان دین جین از دیگر گروه‌های دینی ساکن هندوستان هستند.
پیشینه ورود اسلام به هند به صدر اسلام برمی گردد و جمعیت کنونی مسلمانان در این کشور، 156 میلیون نفر است. آمار شیعیان در هند بین 30 تا 50 میلیون نفر، برآورد می شود و حدود 25 درصد مسلمانان هند پیرو مکتب تشیع هستند.
برخی از مناطق هند مانند «دکن» در جنوب این کشور و مناطق «اوده» و «کشمیر» در شمال، سابقه دیرینه‌ای در تشیع داشته و در دوره‌هایی حکومت‌های شیعی داشته‌اند. پراکندگی کنونی شیعیان در کشور هند به‌طور کامل با جغرافیای مراکز تاریخی شیعه در این کشور مطابق نیست؛ چنانکه اکنون بیشترین شیعیان هند در شهرهای «پنجاب» و «دهلی نو» ساکن‌اند و شهرهای «حیدرآباد»، «لکهنو»، و «جونیپور» در رتبه‌های بعدی هستند.
آنچه در پی می آید گفتگوی کوتاه با «سید تقی رضا عابدی» از شیعیان فعال در هند درباره وضعیت شیعیان این کشور در حاشیه ششمین اجلاس مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع) است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به کوشش: ابراهیم امینی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ابنا: لطفا در ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
من سید تقی رضا عابدی از شهر حیدرآباد در کشور هندوستان هستم.
ابنا: لطفا در خصوص پیشینه و تاریخچه حضور شیعیان در شهر حیدرآباد توضیح دهید.
شهر حیدرآباد دارای سابقه تاریخی است و این شهر برای شیعیان هند دارای اهمیت بسیار زیادی است. 400 سال پیش همزمان با حکومت صفویان در اصفهان، بستگان آنها به نام «قطب شاهیان» در حیدرآباد حکومت تشکیل دادند و شیعیان سابقه 400 ساله ای در این شهر دارند. اما بعد از حمله «اورنگ زیب» به حیدرآباد، بسیاری از شیعیان در این شهر مجبور به تقیه شدند و شیعیان حیدرآباد حال و هوای دیگری پیدا کردند و تقریبا سنی مذهب شدند. البته پیش از استقلال هندوستان، شیعیان جایگاه خوبی در شهر حیدرآباد پیدا کرده بودند، چون آخرین حاکم این شهر که از سلسله نظام شاهی بود، شیعه شد و به همین دلیل شیعیان در حیدرآباد جایگاه مهمی پیدا کردند، در آن دوره شیعیان حیدرآباد باسواد بودند و جایگاه رفیعی داشتند.
بعد از استقلال هند، شیعیانی که در حیدرآباد با سواد و ثروتمند بودند، به کشورهای اروپایی و آمریکا مهاجرت کردند و اکنون بیشتر مهاجرین هندی در این کشورها، حیدرآبادی هستند. بعد از مهاجرت این گروه، تنها شیعیانی که در حیدرآباد باقی ماندند، افرادی بودند که فقیر و بی سواد بودند و این مساله موجب به هم خوردن وضعیت برای شیعیان حیدرآباد پس از استقلال هند شد. هندوها به شیعیان هند می گویند که شما مسلمان هستید و مسلمانان هند هم به شیعیان می گویند که شما شیعه هستید و اکنون شیعیان هند به یک اقلیت در یک اقلیت تبدیل شده اند. شیعیان هند روز به روز در حال ضعیف شدن هستند و اکنون یک نفر کار می کند و هزینه زندگی چند نفر را تامین می کند و در صورت فوت او، خانواده دچار فقر می شود و هر روز شاهد فقیر شدن خانواده شیعه جدیدی در هند هستیم که این مساله بسیار جدی است. تقاضاهای کمک زیاد است، ولی در مقابل امکانات کم است و نمی توان به همه این این تقاضاها جواب داد، خود روحانیون شیعه هندی هم با هم اتفاق نظر ندارند.
ابنا: شیعیان حیدرآباد چه چالش هایی پیش روی دارند؟
شهر حیدرآباد در محور پیشرفت هند است که شرق این کشور را در برمی گیرد و شهرهای شرقی هند که همه بندری می باشند، در مسیر پیشرفت و توسعه هستند. اسرائیلی ها در این شهرها اقدام به خرید زمین و تاسیس شرکت کرده اند و آنها هند را برای تشکیل حکومت خود در صورت فروپاشی رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی انتخاب کرده اند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شناخته شدن مکتب تشیع، صهیونیست ها از ترس ایستادگی شیعیان شرق هند در مقابل آنها شروع به تفرقه اندازی بین شیعیان در این منطقه کردند.
دو گروه انحرافی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بین شیعیان هند ایجاد شد که یکی فرقه اخباری ها در شهر حیدرآباد و دیگری انجمنی شبیه انجمن حجتیه در شهر بمبئی بود. این گروه ها، مرجعیت و ولایت فقیه را نمی خواهند و فرقه سازی در بین شیعیان، کار غربی ها است، به خصوص آن هم در شرق هندوستان که منطقه رو به پیشرفت است. صهیونیست ها می دانند که اگر شیعیان شرق هند بیدار شوند، اجازه نخواهند داد که شرکت های اسرائیلی به این منطقه بیایند. اکنون شاهد نزدیکی بسیار زیاد دولت هند به اسرائیل هستیم، اما در مقابل شیعیان بیدار نیستند و در بین خود اختلاف دارند.
فرقه اخباری ها در حیدرآباد تفاوت زیادی با اخباریهای عراق و امثال امین استرآبادی دارد. اخباری ها در حیدرآباد، علی اللهی هستند و خرافات ناگفته ای همچون توهین به ذات اقدس الهی و رسول اکرم(ص) دارند. آنها برخی از عقاید هندوها را وارد تشیع کردند و می گویند که اگر امام علی(ع) به معراج برود، خدا می شود و اگر خدا به زمین بیاید، به شکل امام علی(ع) می آید. فرقه اخباری ها در حیدرآباد پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تشکیل شد.
ابنا: شیعیان به لحاظ جمعیت در هند در چه وضعیتی قرار دارند؟
اگر بخواهیم جمعیت شیعیان هند را مورد شمارش قرار بدهیم، جمعیت شیعیان این کشور نسبت به جمعیت بالای هند، خیلی کم است و ما شیعیان در کشوری مثل هند باید با وجود کم بودن جمعیت، به لحاظ کیفی در سطح بالایی باشیم، همچون دوران پیش از استقلال هند، هر شیعه در این کشور برابر صد نفر بود و شیعیان در آن زمان به لحاظ کیفی در سطح بالایی قرار داشتند.
زمانی که وضعیت اقتصادی گروهی پایین می آید، جمعیت آن گروه هم کاسته می شود. ما شیعیان در حیدرآباد، نه مدرسه خوبی داشتیم و نه از بیمارستان خوبی در این شهر برخوردار بودیم، همچنین اختلافاتی درون خود داشتیم. به عنوان مثال زمانی که من، جناب «مجاهد حسین» و دو سه نفر دیگر از شهر قم به حیدرآباد برگشتیم و کار احداث بیمارستان در این شهر را شروع کردیم، برخی از شیعیان با ما مخالفت کردند و می گفتند که آنهایی که از قم آمدند، به لحاظ اعتقادی ضعیف هستند، چون برای امام حسین(ع)، تبرک تقسیم نمی کنند و پول ها را در جای دیگری هزینه می کنند.
ابنا: لطفا درباره احداث این بیمارستان توضیح دهید.
این بیمارستان توسط جناب «مجاهد حسین» اداره می شود که شخصیت ارشد ما محسوب می شود. این بیمارستان که دوستان ما در احداث آن شریک بودند، «جعفریه» نام دارد که برای شیعیان ساخته شد، این بیمارستان 100 تخت خواب دارد و یک بیمارستان خیریه است و نه یک بیمارستان تجاری. بعد از بیمارستان جعفریه، تاجران شیعه با همکاری جناب مجاهد حسین، بیمارستان بزرگ دیگری را به نام «زیتون» احداث کردند که این بیمارستان با بیمارستان های خوب منطقه رقابت می کند و در آن، جراحی اعضای مختلف بدن انجام می شود.
ابنا: چه اقداماتی برای بهبود وضعیت شیعیان حیدرآباد انجام می دهید؟
وضعیت کنونی ما همچون وضعیت شیعیان لبنان در بیش از سه دهه پیش است و تمام کارهایی که حزب الله برای شیعیان فقیر لبنان و انسجام آنها انجام داد، ما هم باید دقیقا آن کارها را انجام دهیم. البته این کارها را باید پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شروع می کردیم، ولی خب هنوز هم دیر نیست.
ساختمان سه طبقه ای در حیدرآباد اجاره کرده ایم و برای دانشجویان و جوانان، کلاس برگزار می کنیم. کار در این منطقه سخت و فشار زیاد است. کتاب هایی را چاپ کردیم و برای جوانان، مسابقه برگزار می کنیم. از چندین سال قبل در منطقه فقیرنشین در حال فعالیت هستم.
همچنین علاوه بر انتشار مجله، رسانه ای به نام «صدای حسینی» داریم که به صورت آنلاین منتشر می شود. این رسانه در راستای وحدت بین شیعه و سنی است و تمام سخنرانی های رهبر معظم انقلاب در آن، انتشار می یابد.
ابنا: چه پیشنهاداتی به مجمع جهانی اهل بیت(ع) دارید؟
کتاب های نهج البلاغه و صحیفه سجادیه به اندازه کافی انتشار نیافته و این دو کتاب در بین شیعیان هم مظلوم است. ما باید این کتاب ها را به شخصیت های مهم و اعضای پارلمان های کشورها هدیه دهیم و از آنها بازخورد بگیریم. کار ما این است که پیام اهل بیت(ع) را به جهانیان برسانیم.
یکی از شیعیان فعال هند گفت: اگر بخواهیم جمعیت شیعیان هند را مورد شمارش قرار بدهیم، جمعیت شیعیان این کشور نسبت به جمعیت بالای هند، خیلی کم است و ما شیعیان در کشوری مثل هند باید با وجود کم بودن جمعیت، به لحاظ کیفی در سطح بالایی باشیم،
هند کشوری در جنوب آسیا با مساحت سه میلیون و 166 هزار کیلومتر مربع است که جمعیت این کشور به بیش از یک میلیارد و دویست میلیون نفر می رسد. 80 درصد جمعیت هند، هندو هستند و 13 درصد جمعیت این کشور را مسلمانان تشکیل می دهند. مسیحیان، سیک‌ها، بودایی‌ها و پیروان دین جین از دیگر گروه‌های دینی ساکن هندوستان هستند.
پیشینه ورود اسلام به هند به صدر اسلام برمی گردد و جمعیت کنونی مسلمانان در این کشور، 156 میلیون نفر است. آمار شیعیان در هند بین 30 تا 50 میلیون نفر، برآورد می شود و حدود 25 درصد مسلمانان هند پیرو مکتب تشیع هستند.
برخی از مناطق هند مانند «دکن» در جنوب این کشور و مناطق «اوده» و «کشمیر» در شمال، سابقه دیرینه‌ای در تشیع داشته و در دوره‌هایی حکومت‌های شیعی داشته‌اند. پراکندگی کنونی شیعیان در کشور هند به‌طور کامل با جغرافیای مراکز تاریخی شیعه در این کشور مطابق نیست؛ چنانکه اکنون بیشترین شیعیان هند در شهرهای «پنجاب» و «دهلی نو» ساکن‌اند و شهرهای «حیدرآباد»، «لکهنو»، و «جونیپور» در رتبه‌های بعدی هستند.
آنچه در پی می آید گفتگوی کوتاه با «سید تقی رضا عابدی» از شیعیان فعال در هند درباره وضعیت شیعیان این کشور در حاشیه ششمین اجلاس مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع) است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به کوشش: ابراهیم امینی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ابنا: لطفا در ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
من سید تقی رضا عابدی از شهر حیدرآباد در کشور هندوستان هستم.
ابنا: لطفا در خصوص پیشینه و تاریخچه حضور شیعیان در شهر حیدرآباد توضیح دهید.
شهر حیدرآباد دارای سابقه تاریخی است و این شهر برای شیعیان هند دارای اهمیت بسیار زیادی است. 400 سال پیش همزمان با حکومت صفویان در اصفهان، بستگان آنها به نام «قطب شاهیان» در حیدرآباد حکومت تشکیل دادند و شیعیان سابقه 400 ساله ای در این شهر دارند. اما بعد از حمله «اورنگ زیب» به حیدرآباد، بسیاری از شیعیان در این شهر مجبور به تقیه شدند و شیعیان حیدرآباد حال و هوای دیگری پیدا کردند و تقریبا سنی مذهب شدند. البته پیش از استقلال هندوستان، شیعیان جایگاه خوبی در شهر حیدرآباد پیدا کرده بودند، چون آخرین حاکم این شهر که از سلسله نظام شاهی بود، شیعه شد و به همین دلیل شیعیان در حیدرآباد جایگاه مهمی پیدا کردند، در آن دوره شیعیان حیدرآباد باسواد بودند و جایگاه رفیعی داشتند.
بعد از استقلال هند، شیعیانی که در حیدرآباد با سواد و ثروتمند بودند، به کشورهای اروپایی و آمریکا مهاجرت کردند و اکنون بیشتر مهاجرین هندی در این کشورها، حیدرآبادی هستند. بعد از مهاجرت این گروه، تنها شیعیانی که در حیدرآباد باقی ماندند، افرادی بودند که فقیر و بی سواد بودند و این مساله موجب به هم خوردن وضعیت برای شیعیان حیدرآباد پس از استقلال هند شد. هندوها به شیعیان هند می گویند که شما مسلمان هستید و مسلمانان هند هم به شیعیان می گویند که شما شیعه هستید و اکنون شیعیان هند به یک اقلیت در یک اقلیت تبدیل شده اند. شیعیان هند روز به روز در حال ضعیف شدن هستند و اکنون یک نفر کار می کند و هزینه زندگی چند نفر را تامین می کند و در صورت فوت او، خانواده دچار فقر می شود و هر روز شاهد فقیر شدن خانواده شیعه جدیدی در هند هستیم که این مساله بسیار جدی است. تقاضاهای کمک زیاد است، ولی در مقابل امکانات کم است و نمی توان به همه این این تقاضاها جواب داد، خود روحانیون شیعه هندی هم با هم اتفاق نظر ندارند.
ابنا: شیعیان حیدرآباد چه چالش هایی پیش روی دارند؟
شهر حیدرآباد در محور پیشرفت هند است که شرق این کشور را در برمی گیرد و شهرهای شرقی هند که همه بندری می باشند، در مسیر پیشرفت و توسعه هستند. اسرائیلی ها در این شهرها اقدام به خرید زمین و تاسیس شرکت کرده اند و آنها هند را برای تشکیل حکومت خود در صورت فروپاشی رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی انتخاب کرده اند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و شناخته شدن مکتب تشیع، صهیونیست ها از ترس ایستادگی شیعیان شرق هند در مقابل آنها شروع به تفرقه اندازی بین شیعیان در این منطقه کردند.
دو گروه انحرافی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بین شیعیان هند ایجاد شد که یکی فرقه اخباری ها در شهر حیدرآباد و دیگری انجمنی شبیه انجمن حجتیه در شهر بمبئی بود. این گروه ها، مرجعیت و ولایت فقیه را نمی خواهند و فرقه سازی در بین شیعیان، کار غربی ها است، به خصوص آن هم در شرق هندوستان که منطقه رو به پیشرفت است. صهیونیست ها می دانند که اگر شیعیان شرق هند بیدار شوند، اجازه نخواهند داد که شرکت های اسرائیلی به این منطقه بیایند. اکنون شاهد نزدیکی بسیار زیاد دولت هند به اسرائیل هستیم، اما در مقابل شیعیان بیدار نیستند و در بین خود اختلاف دارند.
فرقه اخباری ها در حیدرآباد تفاوت زیادی با اخباریهای عراق و امثال امین استرآبادی دارد. اخباری ها در حیدرآباد، علی اللهی هستند و خرافات ناگفته ای همچون توهین به ذات اقدس الهی و رسول اکرم(ص) دارند. آنها برخی از عقاید هندوها را وارد تشیع کردند و می گویند که اگر امام علی(ع) به معراج برود، خدا می شود و اگر خدا به زمین بیاید، به شکل امام علی(ع) می آید. فرقه اخباری ها در حیدرآباد پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران تشکیل شد.
ابنا: شیعیان به لحاظ جمعیت در هند در چه وضعیتی قرار دارند؟
اگر بخواهیم جمعیت شیعیان هند را مورد شمارش قرار بدهیم، جمعیت شیعیان این کشور نسبت به جمعیت بالای هند، خیلی کم است و ما شیعیان در کشوری مثل هند باید با وجود کم بودن جمعیت، به لحاظ کیفی در سطح بالایی باشیم، همچون دوران پیش از استقلال هند، هر شیعه در این کشور برابر صد نفر بود و شیعیان در آن زمان به لحاظ کیفی در سطح بالایی قرار داشتند.
زمانی که وضعیت اقتصادی گروهی پایین می آید، جمعیت آن گروه هم کاسته می شود. ما شیعیان در حیدرآباد، نه مدرسه خوبی داشتیم و نه از بیمارستان خوبی در این شهر برخوردار بودیم، همچنین اختلافاتی درون خود داشتیم. به عنوان مثال زمانی که من، جناب «مجاهد حسین» و دو سه نفر دیگر از شهر قم به حیدرآباد برگشتیم و کار احداث بیمارستان در این شهر را شروع کردیم، برخی از شیعیان با ما مخالفت کردند و می گفتند که آنهایی که از قم آمدند، به لحاظ اعتقادی ضعیف هستند، چون برای امام حسین(ع)، تبرک تقسیم نمی کنند و پول ها را در جای دیگری هزینه می کنند.
ابنا: لطفا درباره احداث این بیمارستان توضیح دهید.
این بیمارستان توسط جناب «مجاهد حسین» اداره می شود که شخصیت ارشد ما محسوب می شود. این بیمارستان که دوستان ما در احداث آن شریک بودند، «جعفریه» نام دارد که برای شیعیان ساخته شد، این بیمارستان 100 تخت خواب دارد و یک بیمارستان خیریه است و نه یک بیمارستان تجاری. بعد از بیمارستان جعفریه، تاجران شیعه با همکاری جناب مجاهد حسین، بیمارستان بزرگ دیگری را به نام «زیتون» احداث کردند که این بیمارستان با بیمارستان های خوب منطقه رقابت می کند و در آن، جراحی اعضای مختلف بدن انجام می شود.
ابنا: چه اقداماتی برای بهبود وضعیت شیعیان حیدرآباد انجام می دهید؟
وضعیت کنونی ما همچون وضعیت شیعیان لبنان در بیش از سه دهه پیش است و تمام کارهایی که حزب الله برای شیعیان فقیر لبنان و انسجام آنها انجام داد، ما هم باید دقیقا آن کارها را انجام دهیم. البته این کارها را باید پس از پیروزی انقلاب اسلامی، شروع می کردیم، ولی خب هنوز هم دیر نیست.
ساختمان سه طبقه ای در حیدرآباد اجاره کرده ایم و برای دانشجویان و جوانان، کلاس برگزار می کنیم. کار در این منطقه سخت و فشار زیاد است. کتاب هایی را چاپ کردیم و برای جوانان، مسابقه برگزار می کنیم. از چندین سال قبل در منطقه فقیرنشین در حال فعالیت هستم.
همچنین علاوه بر انتشار مجله، رسانه ای به نام «صدای حسینی» داریم که به صورت آنلاین منتشر می شود. این رسانه در راستای وحدت بین شیعه و سنی است و تمام سخنرانی های رهبر معظم انقلاب در آن، انتشار می یابد.
ابنا: چه پیشنهاداتی به مجمع جهانی اهل بیت(ع) دارید؟
کتاب های نهج البلاغه و صحیفه سجادیه به اندازه کافی انتشار نیافته و این دو کتاب در بین شیعیان هم مظلوم است. ما باید این کتاب ها را به شخصیت های مهم و اعضای پارلمان های کشورها هدیه دهیم و از آنها بازخورد بگیریم. کار ما این است که پیام اهل بیت(ع) را به جهانیان برسانیم.